Islak sokaklar (Şiir) Joseph Erdem

ıslak sokaklar

bıkmaktan da yoruldun.
küsmekten de...
çok yorulursun yürümekten.

kızmaktan yoruldun artık.
öpen olmayınca,
dudaklarının kurumasından da...

seviştikten sonra,
sarılmayanlar yorar.
vurduktan sonra seni,
yataktan sessizce gidişleri yorar.

ayakların ağrır yürürken.
hep o,
soğuk ve ıslak âşk taşlarına,
çıplak ruhunla basmaktan.

çok üşüdüm ben bu sokaklarda.
artık yol değil de,
labirent bu şehir bana.
gittikçe aşınmaz yerler,
bu çıkmaz yollar da,
git git bitmez.

aklı sağırlara anlatsan da...
hiç biri dinlemez seni.

üstüne bastığın taşların,
yağmurdan değil,
gözlerinin ıslattığını bağırsan,
sokaklar boyu ağlasan...
bir kişi çıkıp ta,
yanağını silmez senin.

bakıyor,
gördük sanıyorlar içini.

bu gönlü körlere göstersen de...
hiç biri göz yaşlarını görmez.

sokakların yağmurdan,
gözlerin rüzgârdan,
ellerin de boşluktan,
ıslandı sanıyorlar.

ama,
ikimiz de biliyoruz ki,
sen ağladığında,
bu şehir ıslanıyor.

joseph erdem

(⚠iş bu video ve içeriği, 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri kanununca, telif hakkına tabidir ve sahiptir. değiştirerek, tahrif edilerek, içerikten görüntü ya da ses çıkartıp eklenerek ve/veya izinsiz yayınlanamaz. joseph erdem 2020©)