Suya düşen gözlüğümü geri veren yunus

⁣Bu muhteşem varlıklar benim çocukluk kahramanlarım. Suya düşen gözlüğümü alıp vermesiyle beni şaşkına uğratan,günlerdir hasta edecek kadar pis olan suya girmemi sağlayan yunus aşkımı söyle anlatayım. Ben çocukken her yaz dedemin deniz kenarında olan köyüne giderdik.Karadeniz asidir,çok can alır!Yüzmekten ziyade seyirliktir.O yaz maaile şen şakrak denize gittik.Annem elimden tutup “denize girelim”dedi.Deniz sevdalısı olan ben suya asla girmek istemedim,hatta ağladım, annemin elinden kaçarak sudan uzaklaştım.Bir süre sonra ne yazık ki annemin çırpındığını gördük,kurtarmak için denize giren kuzenim,teyzem ve atlayan herkes girdaba kapıldı.O sırada tesadüfen köyde su altında kum kaymasını inceleyen dalgıçlar varmış, onlar geldi ve yunuslar Hayal meyal hatırlıyorum,sesler arasında tiz bir sesi,suya dalıp çıkan neydi anlamaya çalıştığımı.Annem çıktığında bilinci kapalıydı,kuzenimin kalbi tekrar attı ama bir kulağı işitme yetisini yitirdi.Sonrasında annem suyun içinde onları kurtarmaya çalışan yunuslar olduğunu söyledi.Bu muhteşem varlıklara olan aşkım böyle başladı